Vraag uw gratis elektronische kaartlezer aan!

Ondermeer op de weblog van onze goede vrienden bij PC Service Hagers leren we dat iedere KMO en zelfstandige een gratis elektronische kaartlezer kan krijgen van FEDICT (Federale Overheidsdienst Informatie- en Communicatietechnologie). Het volstaat een e-mail te sturen, met enkele gegevens in, naar deze overheidsdienst. Alle concrete info vind je dus op de blog van deze “ICT-oplossingen voor KMO’s”-specialisten.

Of het aanvragen van die gratis kaartlezer de moeite waard is?
Volgens ons wel. E-government, ofwel Overheid online, stond enkele jaren geleden nog nergens. Maar die achterstand wordt stilaan bijgebeend. Dat doet men vooral door bepaalde transacties tussen de burger en de Administratie al dan niet verplicht online te laten gebeuren. Zo bent u bijvoorbeeld vanaf 1 januari 2009 verplicht om uw BTW-aangifte elektronisch in te dienen. Tax-on-web, voor het indienen van de aangifte in de Personenbelasting, blijft voorlopig nog steeds een vrije keuze. En wat zien we? Het aantal burgers dat hiervoor kiest, groeit ieder inkomstenjaar.

Iedereen op het internet?
Een utopie, zoveel is duidelijk. Maar men moet ergens beginnen. Alhoewel… Onderschat het aantal surfende grijsaards vooral niet! Denken we bijvoorbeeld aan de website Seniorennet, een van de populairste, dus ‘machtigste’ niet-commerciële portaalsites van België. Met online bankieren en  ‘e-government’ aan de serieuze zijde en het internet voor de vrije tijd (interactieve, ‘social’ media) aan de andere zijde van ons dagelijks leven, zal de digitalisering ongetwijfeld gestaag doorgroeien. Of dat goed of slecht is, laten we aan uw oordeel over.

Alle facetten van ons dagelijks leven al online?
Neen. Want een opvallend detail is dat recente onderzoeken nogmaals aantonen dat men online zoekt, maar offline koopt. Anders gezegd, online webwinkels (e-shops) blijven doorgaans verveeld met het imago van ‘onbetrouwbaar’ en/of onveilig. We blijven fan van onze oppotkous onder ons hoofdkussen? Blijkbaar. Ach, we blogden er al vaker over: “wat we voelen, ruiken en zien, dat geloven en kopen we pas!”

Van uw kapoentje, BackBone media, 1 januari 2009

In al onze passie voor communicatie en K.M.O.’s vergaten we onze nieuwjaarsbrief. Hierbij…

Beste peter, liefste meter,

Dat u vaak reden mag hebben om te feesten! Zakelijk, maar vooral privé! Klik hier: http://producten.hema.nl/

Dat u iedereen weet te raken met uw oprechtheid, passie en inzet, dat u dichterbij elkaar komt in lief en leed! Net als Beaker…

Dat u gezond leeft in harmonie met natuur & dier en niet vergeet dat economie met respect voor ecologie wél mogelijk is, ja zelfs rendabel kan zijn!

En dat wij u steeds willen helpen bij het vervullen van al deze wensen!

Drie dikke kussen,
van uw kapoentje, BackBone media, 1 januari 2009

Ambras in de ‘social media’ klas: Facebook versus Power.com

Ambras in de klas…
Het zit er bovenarms op tussen ‘social media’ websites Facebook en Power. Moet ik Facebook nog aan u voorstellen? Ik denk het niet. En wat is Power.com dan? Power.com brengt al uw ‘social media’ website profielen bij elkaar onder een dak. Nog maar ‘net’ gestart biedt het nog niet zoveel verschillende ‘social media’ sites aan, maar het idee is alvast nobel: zit u op uw Power.com-profiel, dan heeft u meteen een overzicht over al uw andere profielen. Anders gezegd: u hoeft niet meer van de ene site naar de andere te surfen om contact te houden met al uw ‘vriendjes’. Voor alle duidelijkheid, Power is hiermee niet de enigste. In Amerika kennen ze ook al Flock, een heuse internetbrowser (webbladeraar, een computerprogramma om webpagina’s te bekijken, de bekendsten zijn Internet Explorer, Mozilla Firefox, Google Chrome,…) die volledig afgestemd is op het gebruik van verschillende ‘social media’ websites en uw bijhorende profielen.

Op haar weblog meldt Facebook nu dat ze een klacht neerleggen tegen Power.com omwille van meerdere schendingen van auteurs- en gebruiksrechten. Zo zou laatstgenoemde onrechtmatig (zonder toestemming van Facebook en/of haar gebruikers) toegangsgegevens en ander Facebook-materiaal gebruiken. “We verwittigden hen begin december, waarop Power ons verzekerde dat ze hun huidige link met Facebook-gegevens zou omzetten naar het door ons zelf ontwikkelde Facebook Connect (een systeem waarbij de surfer op andere social media websites kan inloggen met zijn/haar Facebook inloggegevens, de gebruiker hoeft dus niet telkens een nieuwe, aparte login op elke andere site aan te maken om er te kunnen inloggen), maar bij het verstrijken van de deadline is er nog steeds niets veranderd. Daarom dienen we nu een officiële klacht in.” aldus het Facebook persbericht.

Kunnen ‘social media’ geld verdienen?
Alsof u van hun ruzie wakker ligt? Neen, ik weet het. Maar dit voorval typeert wel een belangrijke evolutie in het ‘social media’ landschap: de strijd om de gebruiker en dus het gevecht om de eerste plaats! Talrijke ‘social media’ websites werden zeer snel razend populair bij het grote publiek, maar weten nog steeds niet hoe ze die populariteit in dollars kunnen omzetten. Men is virtueel heel wat waard, maar krijgt er voorlopig amper een stuiver uit. Pijnlijk… Dus wordt 2009, volgens ons, het jaar van de natuurlijke selectie: enkel de sterksten halen 31 december zonder kleerscheuren. De luchtbellen worden doorprikt en zij die hun bedrijfsmodel/idee weten om te zetten in geld, blijven over.

Waarom is dit belangrijk voor de K.M.O.?
In eerdere blogberichten argumenteerden we uitvoerig waarom ‘social media’ aan belang winnen: de macht van de consument, zij/hij is aan zet, nu meer dan ooit! Dankzij het internet is er een nieuwe versie van de aloude mond-tot-mondreclame ontstaan. U, als firma, als adverteerder, schreeuwt niet langer van de daken dat u de allerbeste bent, nee hoor… Sinds kort zoekt en oordeelt de consument zelf wie zij/hij überhaupt toelaat tot haar/hem te spreken. U wordt gezocht of bezocht, u wordt gecontroleerd, u wordt beoordeeld. Wij hameren er al heel lang op: ‘social media’ zijn bij uitstek hét middel om op zeer budgetvriendelijke wijze interactief te communiceren. (zie ook ons blogbericht Zijn social media interessant voor K.M.O.’s?) De huidige crisis versnelt hun ingebruikname bij de K.M.O.’s. Dus is elk belangrijk nieuwsfeit binnen die ‘social media’ voortaan ook voor u van belang. De komende maanden komen we er nog vaker uitgebreid op terug, hier op deze bedrijfsblog. Er is immers heel wat te vertellen, zowel de positieve als de minder positieve aspecten van deze communicatiemiddelen.

Bent u (nog) niet op het internet aanwezig, nog niet bewust van wat men over u vertelt? Al wel aanwezig op het wereldwijde web, maar bijlange nog niet interactief? U heeft geen idee van hoe uw publiek over u denkt/schrijft? U ‘babbelt’ (nog) niet met uw publiek? …
Bel / mail ons snel! Alles is nog niet verloren!

Stop het gelul en doe iets voor hen!

K.M.O.: communicatie & ICT
Een van onze BackBone media klanten won midden dit jaar de allereerste editie van de K.M.O.-wedstrijd Ultimate Makeover, georganiseerd door Microsoft en enkele andere kleine bedrijfjes die oprecht de allerbeste bedoelingen hebben met de (K.)K.M.O. Misschien las u er al wel eens wat over of zag u toen de korte reportages op Kanaal Z. Microsoft & partners  investeerden immers voldoende mediaruimte (neen, zelf kregen ze amper gratis persaandacht, maar daar kom ik later, in volgende blogs, nog uitgebreid op terug).

K.M.O. en communicatie zijn al jaren onze twee grootste passies! Met de wedstrijd en bijhorende website Ultimate Makeover beweren Microsoft & partnerbedrijven een helpende hand naar de Belgische K.M.O. uit te steken. Eén plus één maakt twee, dus nogal wiedes dat wij met argusogen toekijken hoe de tweede editie van hun wedstrijd nu verloopt. Trouwens, tijdens de komende maanden snijden we hier op onze bedrijfsblog ongetwijfeld nog vaak het onderwerp K.M.O. & ICT aan! Wordt vervolgd!

“Werk niet harder maar slimmer”
Enkele dagen geleden las ik op die Ultimate Makeover website een brief, neergepend door een medewerker van Microsoft, Steven Everaert, gericht aan “Beste Microsoft (2007)-gebruiker,..”. De titel klonk veelbelovend: “Werk niet harder maar slimmer!”. Waw, meteen lezen, dacht ik. Dhr. Everaert wijst ons, de lezers, op de voordelen die het nieuwe ‘2007 Microsoft Office system ons brengt. Met zijn eerste zin neemt hij meteen de koe bij de horens: “In de bedrijfswereld wordt productiviteit benaderd vanuit 3 grote invalshoeken: individu, team en organisatie”. … … … Denkt u? Ik durf het te betwijfelen… Dat de schrijver tijdens zijn opleiding (tegenwoordig toch wel minstens Toegepaste Economische Wetenschappen met als extraatje een in het buitenland behaald Master-diploma, neem ik aan) Keynes, Marshall en andere grooteconomen door de keel geramd kreeg, heb ik alle respect voor. Maar denkt, praat en werkt de gemiddelde Belgische K.M.O. volgens dergelijke theoretische modellen, denkt u? Hmm…
De eerste alinea van de brief kunnen we herleiden tot ‘Verhoog uw eigen productiviteit dankzij 2007 Microsoft Office system’. En uit de tweede alinea onthouden we dat er voor elk wat wils is, allemaal online terug te vinden. De bijhorende links brengen ons vervolgens naar de KMO-website van Microsoft. Prachtig gestructureerde, interessante volzinnen aan elkaar gerijgd,… Maar ook spek naar de bek van onze K.M.O.’s? Ik ken geen twee K.M.O.-bedrijfsleiders die om te beginnen die brief tot aan het einde zouden lezen, laat staan op hun site komen, er hun weg vinden en er dan ook nog lang blijven om veel bij te leren… Geen twee…

Grote bedrijven & de K.M.O.
‘Multinationals’ die zich tot de (K.)K.M.O.’s richten? Steeds zien we dezelfde fouten. Soms uit arrogantie of betweterigheid, vaak ook door gebrek aan tijd voor- én inleving in hun doelgroep,… Het beste excuus wat ik al hoorde? Niet zij (de ‘corporate’ bedrijven) ontbreken kennis over K.M.O.’s en hun leefwereld, maar het zijn de K.M.O.’s die nog heel veel van hen moeten leren, over de nieuwste trends, ‘unified communications’ enzovoort… Resultaat van die houding/visie? De kloof tussen nieuwe technologieën enerzijds en doelgroep anderzijds wordt groter in plaats van kleiner.

Hoe komt dat toch?, vraag ik me dan af. Zij (de giganten) lezen toch dezelfde nieuwsbronnen als ik? Datanews, IDC, Faber Novel, IAB, Business ICT, ITprofessional, Unizo, KMO-IT,… Overal kan je het lezen: “ICT is nog steeds Chinees voor de gemiddelde bedrijfsleider!” Zelfs dingen die in Amerika al jaaaaaren bestaan, zijn hier bij ons ofwel nog onbekend ofwel prematuur. Open jullie oren, voor jullie eigen bestwil. Jullie of op z’n minst jullie producten missen een deel van de koek (afzetmarkt) omdat nog steeds veel te weinig aandacht, geld en vooral tijd gaat naar geduldig informeren en sensibiliseren, in HUN taal, niet die van jullie! Wat de K.M.O. niet begrijpt of niet vertrouwt, koopt hij/zij simpelweg niet. Wie kan hen dat verwijten? Inderdaad, niemand.

Maar niet alleen het gebrek aan opleiding en gebrek aan tijd veroorzaken dit. Ook het inlevingsvermogen, of beter het ontbreken ervan, vormt een reuzengroot obstakel. Gebruik toch  eenvoudige woorden, communiceer met vraag en antwoord, hecht geen belang aan dingen die voor de K.M.O. niet van belang zijn (zie ook Wordt u mijn certified partner?), geef voorbeelden en leer je klanten uitgebreid kennen alvorens hem of haar te gaan vertellen hoe zij hun job / bedrijf moeten uitbaten. ‘Wise guys’ uit de stad? ‘They don’t like it’. Wie wel?

En wat met de objectiviteit? Bekijken jullie de dingen vanuit product, sales, marketing of.. vanuit de klant? ‘Oprechtheid’; geef het als zoekterm hier op onze bedrijfsblog in en je begrijpt meteen wat we bedoelen. Alles wat ruikt naar ‘box moving’ en/of ‘window dressing’ merkt een K.M.O.-er van op een tiental kilometers afstand al op. Durf zowel positieve als negatieve punten zeggen/toegeven over uw producten! Objectiviteit verkoopt, geloof het of niet.

Tot slot de communicatie… Als dan al de bedoelingen nobel zijn, loopt het vaak op dit aspect toch nog mis. Het kanaal en de werkwijze zijn volgens ons nochtans twee belangrijke aandachtspunten. De K.M.O.-er ontvangt immers iedere dag een uitnodiging voor een of andere infoavond. Ook op internet wordt de bedrijfsleider rijkelijk voorzien van info. En toch komen er iedere maand talrijke, nieuwe initiatieven bij! Hoe kan men dan nog een overzicht houden? Er is teveel info en al die informatie is dan ook nog eens verspreid over tientallen kanalen… Neem nu het recent opgestarte ‘Forum For The Future’, gericht op de vrije beroepen waaronder accountants, fiscalisten en boekhouders. Waarom kon dat niet vanuit de bestaande kanalen? Ik hoor meerdere accountants & fiscalisten al jarenlang steen en been klagen over de passieve houding van hun beroepsverenigingen! Waarom dan een nieuwe .. ‘denktank’ opstarten als de bestaande ‘tanken’ nog niets deden? Weeral, net als Ultimate Makeover, een project dat start met een nuttig doel maar wordt uitgevoerd door verkopers en/of marketingverantwoordelijken in plaats van door ‘missionarissen’, mensen met een duidelijk doel voor ogen en een nog duidelijkere boodschap. Om dan nog te zwijgen over die titel: “Forum for the future”. Brrrr… Ook hier een gemiste kans!

Niet voor niets dat het ‘reseller’-kanaal voor heel wat internationaal verankerde firma’s levensnoodzakelijk is! Want die ‘resellers’ spreken tenminste wél het K.M.O.-s. Alhoewel, nog een laatste waarschuwing: betuttel je ‘resellers’ en ze zullen al gauw op jullie lijken, zowel in klank als uitzicht. Te vermijden dus! 🙂

In elk geval, stop het gelul en doe iets voor hen! Oprechtheid en objectiviteit, liefst in maximaal een drietal woorden per productfiche! Probeer het eens, en schrik niet van de (positieve) impact! Succes! En heb je vragen, je weet ons wel te vinden!

Voetnoot, voor alle duidelijkheid:
Hebben we het enkel over Microsoft en hun project Ultimate Makeover? Neen. Alle ‘corporate’ bedrijven hebben het heel moeilijk om op een rechtdoorzee manier eerlijk en met passie en geduld te communiceren met de meerderheid van economisch België: K.M.O.’s! We gebruiken de genoemde projecten en bedrijven dus enkel als voorbeelden voor onze boodschap.

Wordt U mijn certified partner?

Oh wat ben ik blij! Om het met Alfred Jodocus Kwak te stellen: “Ik ben vandaag zo vrolijk, zo vrolijk, zo vrolijk … … zo vrolijk was ik nooit!” Zo blij dat ik m’n vreugde via deze bedrijfsblog met jullie wil delen!

De ICT-firma waarmee BackBone media geassocieerd is, werd enkele dagen geleden geridderd tot “Konica Minolta Silver Partner”! Ze waren al “Belgacom Partner” en nu dit… Een heuglijk ogenblik, een mijlpaal in hun geschiedenis. Wie had zoiets ooit druven hopen!?! Zij geven daarmee al hun collegae het nakijken en bereiden nu alvast hun jobadvertenties voor. Want dat met deze titel hun omzetcijfer zal knallen, staat als een zakelijke paal boven het ICT-water.

“Certified Partner”, “Business Partner”,… Nog mooier: “Gold Partner”, “Silver Partner” (nooit kom ik een Bronze Partner tegen, tiens tiens…), “Platinum Partner”… Talrijke bedrijven, in de ene sector al vaker dan in de andere, pronken met labels, met etiketten, voorzien van ronkende zogenaamde ‘certificaten’. De theorie achter heel die certificatenwinkel is dat wanneer U voor een bepaald product in zee gaat met een bedrijf X, U verzekerd bent van een goede service en onderbouwde productkennis want bedrijf X werd niet zomaar een “certified partner”, neen! Om een dergelijk partner te worden, legde bedrijf X immers een ‘parcours’ af van theorie, praktijk en verschillende tests. De gecertifieerde partner is met andere woorden gekwalificeerd en wordt bestempeld als ‘degelijk’.

In de praktijk moeten we een onderscheid maken tussen “chique logo’s” en “vakmanschap”. Ook stel ik jullie, blijkbaar trouwe lezers van onze BackBone media blog, de vraag of onze Belgische K.K.M.O.’s en K.M.O.’s hiermee rekening houden?

Chique logo’s
Ontken maar niet, ook U gaat bijna altijd af op het zicht, op de eerste indruk, vaak oppervlakkige dingen. Het is kinderspel U zand in de ogen te strooien en U in ons lokaas te laten bijten. De ‘look’ is tegenwoordig alles. Of was tot op heden alles..?
Want in de klassieke wereld, die zonder stevige invloed van het internet, vermorzelden de slimme marketingspecialisten ‘kwaliteit’ en ‘inhoud’. Swingende videofilmpjes, verpletterende slogans, een knaller van een logo, een gedubte moeder die toonde dat ze heel wat witter wast sinds de vernieuwde formule van Dash, het werkte! Het beïnvloedde U! Missie geslaagd, aldus de reclamejongens.
Het interactieve internet verschoof die ‘macht’ van de reclamesector naar de (potentiële) klant. Met enkele muisklikken kan hij/zij heel wat ontdekken over Uw merk, Uw firma. En vaak heel wat objectiever en meer ongezouten. De luchtballonetjes en dure, holle woorden worden één na één doorprikt. Kwaliteit, inhoud en persoonlijk contact winnen terrein, en snel!

Vakmanschap
Wees dus kritisch bij het bekijken van al die ‘certified partner’ logo’s! Bij sommige bedrijven moet men heel wat studies, opleidingen en zelfs examens doorworstelen alvorens men een bepaalde titel mag dragen. Niet van de poes en de titel van gecertificeerde partner meer dan waard. Bij andere bedrijven heeft U dat ‘labeltje’ meteen, zonder enige moeite.
Wat telt dan wel? De inhoud, de prijs/kwaliteit, niet of het briefpapier chique is maar wat er op vermeld staat! Vakmanschap zit niet in een logo of briefhoofd. Kijken we maar naar wat er momenteel gebeurt in de wereld van de supermarkten versus kruideniers en speciaalzaken. Mensen grijpen terug naar dichtbij, persoonlijk, vakkennis, zorg en service. De kruideniers die de voorbije jaren volhielden en consequent bleven, worden weldra beloond met een stijgend zakencijfer. Blijf trouw aan Uzelf en zet die make-up, die aankleding opzij.

Lezersvraag:
Houden K.M.O.’s wel of niet rekening met die certificaten, bij hun beslissing met welke leverancier in zee te gaan? ‘Moeten’ ze dat?

Het mag in elk geval niet prioritair zijn! Er zijn betere, meer objectieve manieren om de talenten en capaciteiten van Uw toekomstige leverancier in te schatten. Bel één van de opgegeven referenties bijvoorbeeld! Maar dat is best grappig: zowel bij sollicitaties als bij prospecties blijven de referenties raar maar waar vaak onbenut. Waarom? Tuurlijk, ook een referentie kan een goede ‘vriend’ zijn die het misschien niet zo nauw neemt met de waarheid. Maar in elk geval meer kans op objectiviteit dan bij een ‘certified partner’-logo!

Ook grappig dat sommige van die met certificaten overladen rakkers (firma’s) ervan overtuigd zijn dat de gemiddelde K.M.O. dat zeer belangrijk vindt bij hun keuze van leverancier. Zo stelden we zelf vast, toen we enkele maanden geleden vele ICT-bedrijven ontmoetten bij de Ultimate Makeover van onze klant Van den Wijngaert. Dhr. X van bedrijf Y stapte samen met ons de vergaderzaal uit, gaf me een stevige verkopershanddruk, keek me op indringende wijze in m’n ogen en sprak de nu reeds memorabele woorden: “Misschien belangrijk bij het maken van Uw keuze is dat wij van Y een ‘Certified Gold Partner’ zijn!”. En ja, het was ook die firma Y die het eerdere gesprek aanving met het tonen van een flashy introductiefilmpje. Het heeft bij onze beslissing zeker meegespeeld, beste X, maar niet in de positieve zin…

Oh ja, voor ik het vergeet, wenst U een “Certified BackBone media Diamond BtoB Happy Partner” te worden? Aarzel niet en start de aanvaardingsprocedure hier! Veel succes! 🙂

We hebben Alfred Jodocus Kwak nodig!!!

U zal me niet geloven, maar een tweetal weken geleden typte ik een basisidee voor een blogbericht getiteld: “We hebben Alfred Jodocus Kwak nodig!!!”. En vorige week donderdag lees ik tot mijn grote verbazing dit bericht op de website van de VRT nieuwsredactie…

Ongelofelijk, niet?! Toch is het zo. Waarom vond ik dan dat we dringend die vrolijke eend opnieuw nodig hadden? We verliezen met z’n allen de puurheid, de eenvoud, onze oprechtheid. Van nature uit ben ik een optimist. Maar “het echte” zijn we laatste jaren kwijtgespeeld. Zowel in onze zakelijke communicatie als in onze privécontacten. Ja ook de huidige tekenfilmpjes hebben “het” niet meer… Alfred had en heeft dat wel! Niet moeilijk, z’n geestelijke vader is een ‘ancien’ met de niet-gespeelde onschuld van een pasgeboren zuigeling, de klaarheid van het zuiverste bronwater in zijn spreken en denken, het onverbeterlijke geloof in het goede van mens en dier en een van ambitie en naïeviteit doordrongen missionaris. Herman van Veen… Toeval of niet, die andere Nederlander had dat ook: wijlen Toon Hermans. Een zeer grote meneer! Vooral figuurlijk.

Ondertussen zijn Pluk van de Petteflet, Peter en De Wolf, Kuifje & Bobbie, Boes, Dommel, Quick & Flupke, Plons, Liegebeest, de Gummi beren, de Freggels, Seabert, Teddy Ruxpin, Bollie & Billie, Lucky Luke, Inspecteur Gadget, Tjilp de Mus, Nils Holgersson, Vrouwtje Theelepel, Babar, GI Joe, de Thunderbirds, de Bluffers, de Snorkels, de familie Robinson en kameraden in de verdomhoek geduwd door hun moderne concurrenten waarvan jong en oud beweren dat ze zielloos zijn… Onze nostalgie wordt heel eventjes gered door YouTube…

Maar ook de TV-programma’s met echte mensen verloren hun karakter, hun eenvoud, hun ‘spirit’. Want wat gelooft U? Iets wat echt is! Iets wat U kan en wilt geloven! Het bewijs wordt geleverd: welk kanon schiet iedere week opnieuw alle kijkcijfers aan flarden? Witse. Met acteurs waarvan vriend en vijand toegeeft dat het ‘klassebakken’ zijn. Mensen die U iets brengen, iets vertellen waarvan ze zelf overvol zijn, dat vreet U als geen ander! Kijken we ook naar Top Gear. Drie gasten met een dosis humor en zelfrelativering die echter gek zijn op auto’s! Gevolg: U en ik zitten iedere keer weer aan die beeldbuis gekluisterd!

De jaren ’80 bulkten van zulke eerlijkheid, zulke puur en onversneden beeldkwaliteit.
“Moordspel”, “Ivo Niehe TV Show”, wekelijks cabaret met Joop Doderer en bende, “In de hoofdrol” met Mies Bouwman, “Wedden Dat”, “Merlina”, noem maar op…

Was er met die pure dingen minder geld te verdienen dan wat bijvoorbeeld Studio 100 heden schept? Neen, ik denk het niet. Ik herinner me dat van elk genoemde figuurtje er ‘merchandising’ bestond, net als nu van de huidige figuurtjes. Alleen, die van vandaag zijn … zo zielloos. Logisch, de spullen werden afgeleid van  door marketeers snel ontwikkelde en dus oppervlakkige dingen. Op zich niets ergs voor onze kinderen, klopt. Maar ik ben eens benieuwd of zij later ook zo vol van jeugdsentiment YouTube zullen afschuimen op zoek naar ‘hun Boes’ of ‘hun Smurfen’. Ik vrees ervoor…

Daarom was dat ene nieuwsbericht (de retour van Alfred Jodocus Kwak) zo leuk! Eén van onze helden is onderweg naar ons! Niet van een fabriek die misbruik wilt maken van de legende, neen, onder begeleiding van de oorspronkelijke, geestelijke vader!

Die puurheid, die eerlijkheid moet ook dringend terugkomen in de zakelijke wereld. Rechtdoorzee met elkaar communiceren loont! Objectiviteit verkoopt! Ruikt Uw klant, prospect, consument in Uw boodschap veel reclame, veel ‘commerce’? Zoef! Daar gaat hij! Verdwenen met de noorderzon!
Maar bent U objectief, durft U zowel de plus- als de minpunten aan te geven, luistert U niet alleen maar reageert U ook op iedere verzuchting van Uw klant, en loopt Uw hart en mond over van passie over Uw product? U ligt wakker van het welzijn van Uw klanten? Puur en onversneden? Knap! Uw zaak zal lopen als een trein!

Dat objectief & interactief communiceren met Uw klanten en prospecten kost hopen geld? Nonsens!
Hangt er alleen van af met wie U zal samenwerken. Een oprecht gepassioneerde ervaringsdeskundige die gek is op ‘Communicatie’ of een groot bureau dat al lang niet meer wakker ligt van Alfred Jodocus Kwak?
Aan U de keuze!

“Als ik kon toveren, kon toveren, dan…”

Hartverwarmde groeten!

Nu meer dan ooit!

Meteen na de financiële crisis las en hoorde je het overal: “Blijf adverteren!” & “Nu meer dan ooit!”.
Talloze blogs, reportages op TV, e-nieuwsbrieven, krantenartikels,… Ze gaven ons het advies, met de recessie op komst, niet te snijden in ons reclamebudget. Hun verschillende redenen samengevat? De meeste bedrijven stoppen met adverteren in tijden van crisis, dus zij die wel blijven reclame maken, vallen op en wekken veel vertrouwen. En de consument heeft minder te besteden, dus moet er harder gevochten worden voor iedere Euro.

Van wie kwam dat advies? Van grote bureaus en dure luchtverkopers (lees: consulenten)… Ja zo eenvoudig is dat. Dit is wederom tegen het zere been, ik weet het. Maar de waarheid mag, wat zeg ik, moet gezegd worden. Diegenen die het meeste te verliezen hebben bij mogelijke besparingen op reclame gaven U het advies nu meer dan ooit te blijven adverteren… Las U dergelijke adviezen of tips op onze site of blog? Nee hoor. En met redenen! Meer bepaald twee redenen!

1. UW BEDRIJF & UW budget…
Sommigen van ons zitten al meer dan vijftien jaar in het vak. Zij kwamen nog nooit twee dezelfde bedrijven tegen! Snapt U het plaatje? Geen enkel bedrijf A is vergelijkbaar met bedrijf B. Ook al zitten ze in dezelfde gemeente, in dezelfde sector, handelen ze in hetzelfde product… U moet uitgaan vanuit UW bedrijf en UW budget. Trouwens, crisis of niet, de (K)KMO heeft nooit de mogelijkheid gehad langdurig massamedia te benutten. Tot grote vreugde van de kleine media waaronder regionale radio’s, regionale zenders en regionale bladen. Maar de komst van internet verandert alles. Tot voor enkele jaren werd internet meestal nog aanzien als een communicatiemiddel. Fout. Het was toen al een wereld op zich. Vandaag is dat ook duidelijk voor de (K)KMO.

Golf vroeger elitair? Niet meer. Paardensport elitair? Ook niet meer. We noemen dat soms ook wel eens het democratiseren of toegankelijk maken voor het grote publiek. Internet brengt dat teweeg voor de KMO! Adverteren, verder dan enkel onder de kerktoren, is NU ook voor hen dankzij het www mogelijk. Ja de grote bedrijven weten dat al jaaaaren, klopt. Maar niemand nam de tijd om ook de kleine en middelgrote ondernemingen niet alleen op de hoogte te brengen maar ook hierbij stap voor stap te begeleiden… Want dat kost bij aanvang alleen maar tijd en geld = ‘non-billable hours’… Ze bleven dus onbediend achter. We schreven het al eerder: dat wat ‘old news’ is voor de big boys & girls is ‘new news’ voor hen.

2. ONS BEDRIJF & ONZE visie…
Maar er is meer! Niet alleen democratiseert het internet, het opent ook tal van interactieve mogelijkheden. En nu komt het mooiste: hierdoor moet ieder bedrijf z’n communicatie reorganiseren of op z’n minst herbekijken. Gewoon schreeuwen dat je de beste bent, dat je het witste wast, dat je de zuinigste bent,… Het helpt niet meer… U las deze waarheid als een koe al wel vaker en terecht: de ‘macht’ ligt nu bij de consument, bij Uw klant. Hij/zij bepaalt zelf wie hem/haar het hof nog mag maken. Eenzijdig roepen hoe goed U wel niet bent, heeft afgedaan. Zeker wanneer U dat met potsierlijke anderstalige en dure woorden doet. De doodsteek voor de grote bureaus dus. Velen van hen zagen de bui tijdig hangen en kwamen met nieuwe trendy woordjes op de proppen zoals buzz marketing, 360-graden,… Om het tij te keren. En het werkte. Gelukkig voor hen. Maar ook nu weer bleven de KMO’s onbediend achter… Straf, heel straf…

Wij zijn geen klassiek, groot bureau. Integendeel. En omdat we klein, sluw, snel en niet voorgeprogrammeerd zijn, merk je dat verschil. Communicatie gaat terug naar de basis: duidelijk, objectief dus eerlijk, open voor kritiek dus dialoog, en nederig. Niet meer het grootste budget of een sjiek marketingbureau maakt het verschil maar wel wat MEN van Uw bedrijf en/of Uw product vindt. En waar haalt MEN haar/zijn info? Juist! Op internet, uit eigen ervaringen en via de allereerste vorm van marketing: mond-tot-mondreclame!
Durf een visie met lange termijn te hebben! Steek tijd en moeite in Uw prospect en/of klant! Behandel hem als Uw buur of goede vriend: wees vriendelijk, neem tijd voor elkaar, sla een babbeltje (sociale media!), en breng steeds een eenvoudige en vlot na te vertellen boodschap zodat dat viswijf van Uw buurman 🙂 het gemakkelijk kan doorvertellen aan zijn buur en die het kan verder verspreiden enz.
Want een vriend, die blijf je langer trouw. Een vriend, die geloof je steeds. Een vriend? Die verkoopt jou niets, neen.. Die helpt jou tenminste verder! … Nu meer dan ooit!

“U onderneemt weer!” (mooi ‘direct mail’ voorbeeld)

U opent weldra Uw nieuwe toonzaal. U wenst Uw klanten wat extra info te geven, gekoppeld aan een natje en een droogje. Of U bereidt de jaarlijkse personeelsdag voor. Origineel uit de hoek (blijven) komen, wordt steeds moeilijker. Men heeft ondertussen alles al gedaan, gezien, meegemaakt…
Belle Perez in Uw blinkend nieuwe showroom. Een moorddiner in een duister kasteel, aan de rotsen bengelen in Durbuy, een vijfgangendiner in een 2-sterren restaurant,… Wat is het volgende?!?

Zo ook bij ‘direct mail’. Het verschijnsel dat U en ik kennen onder “de-niet-om-gevraagd-maar-toch-persoonlijk-geadresseerde-post”. -zucht- Ik weet het, ik weet het; niets is zo ergerlijk als vaststellen dat Uw postbode weer te lui was om zelf alvast een eerste voorselectie te maken in de voor U bestemde post. 🙂 Maar laat ons ‘direct mail’ even bekijken vanuit het standpunt van de verzender en dus niet U, de (helaas, vaak geërgerde) ontvanger. Akkoord?

Stel, U heeft één of meerdere nieuwe producten en wenst dit aan Uw bestemmelingen te laten weten. Niet uit fierheid maar wel omdat U uiteraard overtuigd bent van de meerwaarde(n) die het hen bieden zou. Ook hier weer de vraag: hoe val ik nog op? Hoe zorg ik ervoor niet meteen van de brievenbus in de papierbak geslingerd te worden zonder eerst één blik toegeworpen te krijgen?

Belgacom bezorgde me alvast geen ergernis met hun laatste ‘direct mailing’. Waren ze zo opvallend vernieuwend origineel dan? Neen. Maar ze maakten het zeer persoonlijk en schreven in het ‘Nederlands’. Ze vertellen U dat U uiteraard geen tijd wenst te verliezen aan een ingewikkeld IT-taaltje. “U weet beslist wel interessantere zaken te bedenken om van wakker te liggen.” – als ondernemer, aldus de brief. Vervolgens vragen ze U even naar ‘Uw eigen, persoonlijke’ – zo lijkt het althans 😉 – website te surfen.
Bijvoorbeeld: http://krisvervaet.onderneemtweer.be 

Op de site gekomen krijg je alle Belgacom Group-producten, gegroepeerd per thema, waarvan men in Brussel zeker is dat ze voor U als ondernemer een meerwaarde kunnen betekenen. Je leest zowel in hun brief als op de bijhorende site geen overtollige poespas, geen lege slagzinnen, niets daarvan.
Wat is dan het nut? Een publiek aanspreken (lokken naar hun productenwebsites, die op zich al jaren bestaan) dat niet van blinkende catalogi met daarin alleen maar beelden uit een Amerikaanse fotobeeldendatabank en productfiches moet weten. Neen, de Vlaamse KMO windt er geen doekjes om, dames en heren! Wat, hoe, waarom, misschien ook wie, maar zeker ook: kostprijs én rendement? Dat wilt zij/hij weten! …

En voor de rest: “GEEN GEZEVER!”

KKMO’s, ik hou van jullie!

Van 1 tot en met 15 september lees je op de voordeur van BackBone media: Jaarlijkse Vakantie!
Ja hoor, vakantie met een hoofdletter. Want respect, dat moet je er voor hebben. Net als voor U.

Een bloggende mens moet tijdens de vakantie de traditionele knoop doorhakken: blog ik verder of hou ik een blog-stop? Wat een blogemma he?! Maar na een uitstapje gisteren, en vandaag vele kilometers op m’n Harley Trapson te hebben doorgebracht in Zeeuws-Vlaanderen, leek het me een fijn ogenblik – tijdens m’n aperitief (een Ricard, uiteraard!) – om m’n Google Reader te doorbladeren, op zoek naar leuke en/of verrijkende nieuwtjes.

Vreselijk! Enkele dagen m’n ‘reader’ niet meer bezocht en de ‘unread messages’ springen me om de oren!
Maar in deze blog laat ik al die interessante berichten voor wat ze zijn en deel ik graag met jullie volgend triviaal weetje: zoekopdrachten – op het web – zijn blijkbaar vaak letterlijke vertalingen van mensen hun gedachten en/of behoeften! Zo simpel is dat!
In het dagelijkse rapportje, van de BackBone media blog, las ik dat onze bezoekers die dag aan de hand van volgende zoekopdrachten bij ons belandden:

zoek	Bezichtigingen
firmanaam kiezen	1
uitleg social media	1
hoe adverteer ik	1

Kan het nog mooier? Kan het nog meer “Het Leven Zoals Het Is – KMO” zijn? Ik denk het niet.
Toen ik deze kader met de zoekresultaten van die dag las, dacht ik: dit is een prachtige momentopname van “De KMO met zijn vragen en behoeften op het internet”! Een firmanaam kiezen, weten wat met ‘social media’ bedoeld wordt en tot slot zich afvragen hoe men best adverteert.

Typisch KMO. En o zo mooi. Een glimlach verscheen me op het gelaat. Ziedaar waarom ik zo van (K)KMO’s hou! Recht voor de raap, doelgericht op hun eindbestemming afgaan en het tevens eenvoudig formuleren! Geen duur geblaat, geen over ’t paard getilde woorden. Niks van!

I love it!!!

Waar oud nieuws nieuw is…

Netwerken op het internet, sociaal wezen via dingen als Facebook enz. Mooi hoor. Maar vreselijk tijdrovend en in verhouding tot de gespendeerde tijd zeer verlieslatend! Dus nam ik me voor om slechts eenmaal per week te bloggen. Helaas, met het nieuwsberichtje dat zonet in m’n inbox belandde kan ik niet wachten tot woensdag.

Het persbericht meldt me dat Jupiter Research vaststelt dat “de impact & efficiëntie van e-mail marketing beïnvloed wordt door andere interactieve activiteiten waaronder SMS, IM, mobiele telefonie en ‘social networking’.” Anders geformuleerd: men stelt dat nieuwe vormen van interactieve communicatie een negatieve invloed hebben op het gebruik van e-mail. Hangt ervan af waar & wie! – dacht ik meteen.
In dat rapport doet men het voorkomen dat e-mail en sociale netwerk websites concurrentie voor elkaar vormen. Niet altijd! – antwoordde ik m’n computerscherm. En zeker niet in het KMO-land genaamd België, waar ondermeer sociale netwerk websites op KMO-professioneel vlak nog maar in hun kinderschoentjes staan.

Wat heden voor grote bedrijven oud nieuws is, is doorgaans voor KMO’s (gloed)nieuw! Zulke algemene (Amerikaanse!) stellingen worden in de toekomst dus beter wat meer gespecifiëerd of gefilterd. Alvorens onze (K)KMO-ers dit lezen en het voor hun waarheid aanzien…